Atzo zela dirudi, eskola hasi nintzenean eta horrekin, nire mundu txikiaren erdia bihurtuko zena. Lagun berriak, irakasleak...eta konturatu gabe hemen nago, DBHko 4. mailan, eskola bukatzeko azken urratsa. Honekin ezaguna egiten zaidan guztia bukatzen da eta mundu berri batera irekitzen dira ateak. Baina, horretarako prest al nago?
Lotan egongo banintz bezala sentitzen naiz. Amets polit batetik esnatu eta errealitatearekin topo egin dut. Dena korrika doa. Etorkizunean izan nahi dudana hautatzeko momentua ailegatu da eta ez dut inolako ideiarik. Baina nola jakingo dut nik? Nik ere ez badut ezagutzen, nire gustuko gauzak, gustuko ez dudana..baina bizitzak korrika jarraitzen du eta ez du inor itxaroten!
Ez dut ulertzen zergatik presa hauek. Askotan esaten dizute: Bizitza osoa aurretik duzu, ez kezkatu. Hau egia bada, zergatik presa hauek? Zergatik gauza guztiak azkar egiteko ohitura?
Nahastuta eta galduta nago eta horregatik oso frustratua ere. Erabaki bat hartzeko ezgai naiz, zer gertatuko den beldur, huts egitearen beldur. Jendeak esaten du dena ondo egongo dela eta guztia konponduko dela baina eta gertatzen ez bada?
Espero dut 15 urte geroago hau irakurtzea eta barre egitea baina, oraindik hau gertatu arte, konfiantza izatea egin dezakedan gauza bakarra da.